piątek, 9 kwietnia 2010

Instalacja


Wcześniejsze moje doświadczenie z tą dystrybucją ograniczały się do ratowania danych z dysków po tym jak padały kolejno xubuntu, cruchbang, itp, więc i sama instalacja była dla mnie czarną magią zwłaszcza że nie grzeszę znajomością angielskiego. Okazało się to jednak dziecinnie proste.

Startujemy z płyty i zaczynamy. Ja preferuję wersję Puppy Linux NOP 4.3.1  (posiadam wersję NOP 4.3.1 - r2 więc jeśli ktoś będzie zainteresowany proszę o info to wstawię ją na jakiś darmowy serwer, wstawiłem wcześniej na hotfile ale usunięto rzekomo za naruszenie praw autorskich...;/) 


Jest to dystrybucja z domyślnym środowiskiem XFCE (do każdego puppyego można dociągnąć jakie chcemy środowisko ale instalując taką wersję unikamy zaśmiecenia systemu i wymieszania się standardowego menu z aplikacjami np. XFCE) i tą wersją właśnie tutaj się zajmę.

Formatowanie dysku za pomocą programu Gparted (menu-system- Gparted partition manager)

wybieramy dysk, na pasku narzędzi klikamy „Device”, wybieramy „create partition table”, następnie „partition” i „new”, wybieramy rozmiar partycji i system plików (ext3/ext4). Najlepiej utworzyć 2 partycje, na system i dane, na partycję systemową wystarczy 3gb (ja jednak daję 5gb aby nie było żadnych problemów z pobieraniem pakietów). Po wszystkim klikamy „apply all operations” i czekamy aż manager zakończy pracę (czasem zdarza się że manager wywali błąd, należy zrestartować z płyty i powtórzyć czynności za drugim razem zawsze zaskakuje)

Pora przystąpić do instalacji (z góry uprzedzam że mogę pomylić kolejność niektórych pytań instalatora, piszę z pamięci jednak myślę że nie będzie to dla nikogo problemem).
Menu – setup – Puppy universal installer, wybieramy dysk na którym chcemy zainstalować system - „Internal (IDE or SATA) hard drive”, zapyta o partycję wybieramy systemową sda1, instalator zapyta gdzie znajdują się pliki Puppyego, klikamu „CD” (oczywiście jeżeli instalujemy z płyty a nie np. z usb). Następnie zapyta jaką wersję puppyego zainstalować, frugal czy full (frugal - cały system jest w jednym pliku puppy_save.2fs,dzięki czemu możemy zrobić sobie idealny backup systemu gdy coś popsujemy, wystarczy podmienić ten plik) ja wybieram pełną instalacje full (z racji że dane trzymam na drugiej partycji w razie problemów czyszczę tylko partycję systemową). Po około 2 minutach zobaczymy komunikat że system został zainstalowany oracz czy chcemy zainstalować gruba (oczywiście że chcemy). (Płyta się wysunie ale nic nas to nie interesuje) Będziemy mieli do wyboru dwie możliwości instalacji „simple” i „expert”, wybieramy pierwszą możliwość, następnie rozdzielczość ekranu startowego (ja klikam standard, czyli pierwszą możliwość) podajemy lokalizację plików czyli „CD” i gdzie grub ma zostać zapisamy czyli MBR (master boot record - pierwszy sektor dysku twardego), po kilku sekundach instalacja się zakończy i restartujemy komputer. Puppy zapyta czy zapisać zmiany przed zamknięciem systemu, strzałkami zaznaczamy nie zapisuj, enter i ponownie uruchamiamy kompa (nie zapomnijmy wyciągnąć płyty przed startem).
Podczas pierwszego startu ustawiamy lokalizację, języki oraz czy chcemy korzystać z xorga czy z xvesa (nie ma to większego zaczenia), ustawiamy rozdzielczość i gotowe. (Jeżeli puppy zaraz po instalacji działa niepoprawnie czy wywala jakieś błędy lepiej powtórzyć instalacje gdyż zajmie to nam ok 7 min niż godzinami lub dłużej szukać innego rozwiązania)

Dopasowujemy XFCE do naszych wymagań estetycznych i zaczynają się schody z instalacją dodatkowych programów ;). Puppy posiada prosty instalator, menu – setup – Puppy package manager, niestety nie ma on wiele do zaoferowania i trzeba szukać paczek .pet i brakujących bibliotek w nacie.

4 komentarze:

  1. Bardzo podoba mi się zamieszczony przez Ciebie poradnik na blogu.Niewiele jest takich poradników,dla początkujących użytkowników linuksa.
    Pozdrawiam serdecznie.

    OdpowiedzUsuń
  2. Świetnie opisany poradnik dla osób , które mają ochotę na szczeniaczka .Faktycznie jest to świetna dystrybucja no i co najważniejsze lekka.

    OdpowiedzUsuń
  3. Potrzebowałem postawić na stałe linuksa na starym kompie z 128MB RAMu - nie wiedziałem jak się do tego zabrać, bo używam Windy. A tu ładnie opisane. Fajnie, że ktoś poprowadził takiego bloga dla początkujących. Szacunek kolego.

    OdpowiedzUsuń